در تربیت و همچنین در معاشرت، هم نرمی لازم است و هم درشتی ولی هركدام در جای خود و محل خود خوب است. علی علیه السلام راجع به رسول اكرم می فرماید: طبیب دوّار بطبه. . . یضع من ذلك حیث الحاجة الیه. متنبی، ص 361:
و وضع الندی فی موضع السیف بالعلی
مضر كوضع السیف فی موضع الندی
سعدی، گلستان:
نكویی خ با بدان كردن چنان است
كه بد كردن بجای نیكمردان
ترحم م بر پلنگ تیزدندان
ستمكاری بود بر گوسفندان
رجوع شود به ورقه ی «تربیت و فطرت و فرق تربیت و صنعت» .