چکیده
 

بیداری اسلامی، جریانی اصلاحی است که به دنبال ضعف استراتژیکی کشور‌های اسلامی، در قرن 19 - پس از حمله ناپلئون- و ماهیت اسبتدادی حاکمیت، در بستر تاریخی این کشورها اتفاق افتاده است. برهه‌های مختلف، بیدارگرانی متعدد را تجربه کرده‌اند، در مقطعی سید جمال‌الدین اسدآبادی این رسالت را به دوش می‌کشد و در مقطع دیگر امام خمینی (ره) بزرگ‌ترین پدیده بیداری اسلامی را رقم می‌زند. علی‌رغم دسیسه‌های استکبار، برای تحریف وانحراف بیداری اسلامی، این جریان هرچند با فراز و فرود، اما مسیر خویش را پیموده است. البته موفقیت و عدم موفقیت آن؛ بستگی به نوع رهبری، ژرفای بیداری، شرایط سیاسی، و اجتماعی و همراهی توده‌ها و عوامل دیگری از این قبیل داشته است. با توجه به موقعیت ژئوپولیتیکی کشور‌های اسلامی، و غنای فکری- فرهنگی آن، تحقق آرمان‌های بیداری اسلامی با رعایت پیشفرض‌های آن، نه افسانه‌ای است و نه غیر ممکن.
واژگان کلیدی: بیداری، بیداری اسلامی، استعمار، حق و باطل.

کلیات
 

الف – تعریف بیداری
 

بیداری از واژگان فارسی است که مرادف واژه‌های «یقظه» «بصیرت» و علم و معرفت در زبان عربی به کار برده می‌شود. در عرف عام به حالتی اطلاق می‌شود که قدرت درک و انتخاب را به انسان می‌دهد. از این رو این واژه گاهی ناظر به بیداری ظاهری است وگاهی به بیداری باطنی. بیدار ظاهری؛ به کس و کسانی اطلاق می‌شود که فعالیت‌های فزیکی آگاهانه انجام می‌دهد، مثلا می‌خورد، می‌آشامد، می‌شنود، می‌بیند، مطالعه می‌کند، رانندگی می‌کند و ... اما افق دید این فعالیت‌ها فقط در ماده و مادیات محدود و محصور است. «یَعْلَمُونَ ظاهِراً مِنَ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ هُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غافِلُون» (1) درعرف عام این گونه افراد مصداق انسان هستند، و در جامعه انسانی زندگی می‌کنند، اما به بیداری انسانی نرسیده‌اند، زیرا این گونه فعالیت‌ها هرچند برای بقا و تداوم حیات لازم است، اما کافی نیست. بیداری باطنی، بینش وافق دیدشان، فراتر از کرانه‌های مادی در حرکت است. هرچند از دنیا و مادیات استفاده می‌کنند، اما آن را معبر و پلی می‌داند برای پر کشیدن به کرانه‌های انسانی و معنوی.
بیداری قسم نخست، با توجه به تفکر قرآنی و اسلامی برکسانی قابل تطبیق است که چشم دارند اما نمی‌بیند، گوش دارند اما نمی‌شنوند... و آن‌ها را غافل نام می‌گذارند (2)
بیداری قسم دوم؛ شامل کسانی می‌شود که با تعقل، تدبر، تفکر از اثر به موثر، از مخلوق به خالق و... می‌رسند. به گفته شاعر:
برگ در ختان سبز در نظر هوشیار 
هر ورقش دفتری است معرفت کردگار
یعنی فقط نگاه نمی‌کند، بلکه نگاه می‌کند و می‌بیند، می‌شنود و می‌اندیشد، ....(3) که در تفکر اسلامی و قرآنی؛ آن را بصیر، و در فارسی بیدار نام می‌گذارند. رسالت را که این رساله بدوش می‌کشد، باز کاوی بیداری قسم دوم است. 

ح - نقش زنان در بیداری اسلامی 
 

اسلام به خاطر یک سری احکام و دساتیری که تعلق به زن یا مرد تنها دارد، مورد سم‌پاشی‌های زیادی از سوی استعمار و استکبار جهانی قرار گرفته است. حقیقت این است که اسلام با توجه به شناخت که نسبت به طبیعت، استعداد، توانمندی‌های متفاوت زن و مرد دارد، در برخی موارد احکام متفاوت را صادر کرده است، و این به معنای تبعیض بین زن و مرد نیست، برای علما و دانشمندان روشن است که تفاوت به معنای تبعیض نیست. با مراجعه به منابع و متون دین مقدس اسلام و با آندک تأمل به آن‌ها، نه تبعیض بلکه تساوی زن ومرد و همینطور بقیه انسان‌ها با همدیگر به اثبات می‌رسد. مثلا تساوی در خلقت (40)، تساوی در انسانیت (41)، تساوی درحقوق و تکالیف (42)، تساوی درداوری واجرایی قوانین (43)، تساوی در حق مالکیت وتصرف دراموال (44)، تساوی در عبادت و بندگی (45) تساوی در دعا و نیایش (46) تساوی در دنیایی پس از مرگ و بهشت دوزخ (47)، تساوی در تمایل جنسی (48)، تساوی در حدود (49) تساوی در اطاعت از رهبری (50) از این رو تاریخ اسلامی صحنه‌های را در حافظه دارد که زنان مثل مردان نقش آفرینی کرده‌اند. واین حضور در صحنه‌های حماسی و انقلابی در جوامع اسلامی ملهم از آموزه‌های اسلامی است. که از زمان پیامبر اکرم (ص) آغاز گردیده و در تداوم تاریخ انقلاب وجهاد اسلامی محسوس و ملموس است، یکی از افتخارات بانوان مسلمان این است که اولین شهیدی که در راه اسلام جان خویش در زیر شکنجه مشرکان نثارکرد، «سمیه» مادر عمار از زنان مجاهد بود؛ و بعد از آن باشکوه‌ترین و مقتدرترین حضور زن در حادثه انسان ساز کربلا خود نمایی می‌کند. که حضرت زینب (س) به عنوان مکمل نهضت عاشورا شناخته می‌شود. موج‌های بیداری اسلامی که در تداوم خط سرخ شهادت اسلامی صورت پذیرفته است نیز حضور زنان در اشکال و اقسام متفاوت را به ثبت رسانده است. این حضورگاهی باشهادت، اسارت و جهاد در سنگر، و گاهی با حمایت مردان مجاهد اعم از آنکه شوهر باشند یا پسر و یا برادر، وگاهی بادلجوی مداوای مجاهدین و مجروحین در پشت صحنه بوده است. این یک اصل ثابت شده است که در پشت هر مرد موفق، زنی موفق وجود داشته است. زنانی که با درایت سیاسی وسعه ی صدر، تکیه از بازوی پرتوان مرد خود برمی دارند، کمر راست می‌کنند و برای رسیدن به هدف، او را راهی میدان می‌کنند بزرگ‌ترین کمک به بیداری و انقلاب می‌کنند، هرچند می‌توان گفت در برخی مواقع حضور کمرنگ داشته است مثل بیداری که سید جمال ایجاد کرد. اما در بیداری‌های اخیر نقش زنان قابل انکار نیست.

. متاسفانه اغلب این تفکرات و تئوری ها بر مبنای برتری مرد بر زن استوار است و هرگز نگاهی واقع بینانه به زن به عنوان نوع بشر نشده است ، لذا همواره در طول تاریخ حقوق حقه جامعه زنان تضییع شده و این مسئله بدلایل مختلف من جمله عدم آگاهی زنان و روحیه گذشت و فداکاری که در
آنان وجود داشته بسیار عادی تلقی شده و همه از کنار آن براحتی گذشته اند . اما با ظهور اسلام ، رسول اکرم ( صلی ا... علیه و آله ) با رفتار و گفتارش مقام زن را ارج نهاد و با معرفی برترین و والاترین الگوی زن مسلمان به جهانیان – حضرت فاطمه زهرا (سلام ا... علیها ) - ، دیدگاه اسلام را نسبت به (( زن )) تبیین نمود و شان و منزلت اجتماعی و انسانی را به او باز گرداند. با گذشت هزاران سال از 
ظهور اسلام رهنمودهای پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت علیهماالسلام روز به روز بر جایگاه والای زنان مسلمان می افزاید و درآن سو در دنیای غرب شاهد آنیم که چگونه جایگاه زن با آموزه های تفکرات  فلسفه غرب حقیر شده است.

واکاوی دیدگاه اسلام و  غرب در ر ابطه با جایگاه زن می تواند به ما در فهم دقیقتر تفاوت های اساسی در نوع نگرش به جایگاه و مقام زن یاری کند:

ديدگاه اسلامى در باره زن را مى‏توان ديدگاهى مترقى و در عين حال متعادل دانست. اسلام زن را همچون مرد انسان مى‏داند كه سه ويژگى همه انسان‏ها يعنى اختيار، مسئوليت‏پذيرى و توان ارتقا و كمال را داراست و همانند مرد از امكانات رشد برخوردار است. از ديدگاه قرآن، زن و مرد به عنوان دو عنصر از معادله انسانيت سير صعودى و نزولى را به طور يكسان مى‏پيمايند قرآن زن و
مرد را دارای یک سرشت می داند:قرآن تنها مجموعه قوانین نیست . محتویات قرآن صرفاً یک سلسله مقررات و قوانین خشک بدون تفسیر نیست . در قرآن هم قانون است و هم تاریخ و هم موعظه و هم تفسیر خلقت و هم هزاران مطلب دیگراز جمله مسائلی که در قرآن کریم تفسیر شده موضوع خلقت زن و مرد است . قرآن در این زمینه سکوت نکرده و به یاوه گویان مجال نداده است که از پیش خود برای مقررات مربوط به زن و مرد فلسفه بتراشند و مبنای این مقررات را نظر تحقیرآمیز اسلام نسبت به زن معرفی کنند . اسلام ، پیشاپیش نظر خود را درباره زن بیان کرده است،قرآن با کمال صراحت در آیات متعددی می فرماید که زنان را از جنس مردان و ازسرشتی نظیر سرشت مردان آفریده ایم. قرآن درباره آدم اول می گوید : (( همه شما را از یک پدر آفریدیم و جفت آن پدر را از جنس خود او قرار دادیم )) ( سوره نساء آیه1) ودرباره همه آدمیان می گوید (( خداوند از جنس خود شما برای شما همسر آفرید ))

به دنبال گل آلود کردن آب زلال اسلام­خواهی زنان انقلابی هستند. کسانی که مروج دیدگاه تشابه زن و مرد هستند و نه به دنبال احیای عزت و کرامت زن که گویی به دنبال مرد شدن او هستند. مدتی انسان بودن زن فراموش شده بود و حالا زن بودن او.

و امروز روشنفکران مدافع زن و آزادی او، در قالب اسلام (نه اسلام ناب که اسلام آمریکایی) الگوهایی چون هیفا وهبی و نانسی عجرم را به زنان انقلابی و اسلام خواه منطقه ارائه می دهند در حالی که آنها فاطمه زهرا(س) را الگوی خود دانسته و خواستار حقوق انسانی و اسلامی خود هستند.

منادیان حقوق زن که خود طراح و مدافع کنوانسیون رفع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان هستند، کنوانسیونی که با آموزه­های اسلامی در تضاد بوده و پیام اصلی این کنوانسیون، برابری(تشابه) کامل زن و مرد و از میان رفتن همه تمایزها در عرصه های حقوقی، اقتصادی ، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی است ؛ مگر آنکه تمایزها از نوع "تبعیض مثبت" و به معنای اعطای حقی خاص به زنان به منظور ارتقای وضعیت آنان و دستیابی به وضعیتی برابر با مردان باشد. ماده1 بیانگر روح کلی این معاهده است: "عبارت تبعیض علیه زنان در این کنوانسیون به هرگونه تمایز، استثنا(محرومیت) یا محدودیت براساس جنسیت اطلاق می گردد که نتیجه یا هدف آن خدشه دار کردن یا لغو شناسایی، بهره مندی، یا اعمال حقوق بشر و آزادی های اساسی در زمینه های سیاسی ، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، مدنی یا هر زمینه دیگر توسط زنان است؛ صرفنظر از وضعیت زناشویی ایشان و بر اساس تساوی میان زنان و مردان".

یکی از موارد تناقض کنوانسیون با آموزه­های اسلامی، برابری(تشابه) کامل زن و مرد و از میان رفتن همه تمایزها در عرصه های حقوقی، اقتصادی ، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی است ؛ مگر آنکه تمایزها از نوع "تبعیض مثبت" و به معنای اعطای حقی خاص به زنان به منظور ارتقای وضعیت آنان و دستیابی به وضعیتی برابر با مردان باشد. ماده1 بیانگر روح کلی این معاهده است: "عبارت تبعیض علیه زنان در این کنوانسیون به هرگونه تمایز، استثنا(محرومیت) یا محدودیت براساس جنسیت اطلاق می گردد که نتیجه یا هدف آن خدشه دار کردن یا لغو شناسایی، بهره مندی، یا اعمال حقوق بشر و آزادی های اساسی در زمینه های سیاسی ، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، مدنی یا هر زمینه دیگر توسط زنان است؛ صرفنظر از وضعیت زناشویی ایشان و بر اساس تساوی میان زنان و مردان".

با وجود ایرادات بسیاری که به این کنوانسیون وارد است و با وجود تناقضات بسیار آن با حقوق انسانی زن، آنها عملاً به همین کنوانسیون هم پایبند نبوده و شاهد پایمال شدن حقوق زنان در جریان این انقلاب­ها و سکوت مدافعان حقوق زن بودیم.

آنجایی که مفتی عربستان، جان و ناموس مردم بحرین را حلال اعلام کرد، آنجایی که زنان دستگیر و زندانی می­شوند، آیات القرمزی به جرم خواندن شعری برای آزادی کشورش زندانی شده و به بدترین شکل ممکن شکنجه می­شود، آنجایی که زنان و کودکان مورد تهاجم قرار گرفته و خونشان ریخته می­شود. آنجا که زنان و کودکان لیبی زیر بمباران هوایی کشورهای اروپایی کشته شدند، آنجا که زنان و کودکان یمن در تحریم غذایی بودند و حتی آب سالم نداشتند، آنجایی که بیش از 200 زن بحرینی زندانی شدند و حتی برخی باردار بودند. آنجا که تعدادی از زنان بحرینی تنها به سبب خویشاوندی با فعالان سیاسی ضد نظام، در معرض تجاوز و هتک حرمت و بازداشت غیرقانونی و شکنجه قرار گرفتند، این کنوانسیون ها و مدافعان آزادی و حقوق زنان کجا هستند؟!

منبع : http://qoba.net

2-زنان مانند مردان می­توانند به عالی­ترین درجات کمال و رشد برسند.

3-شیطان دشمن زن و مرد است و سعی دارد آنان را از پیمودن راه هدایت بازدارد.

4-زنان از دو جنبه­ی انسانی و مؤنث بودن برخوردارند. چنانکه مردان از دو جنبه­ی انسانی و مذکر بودن برخوردارند. شریعت اسلامی در روابط اجتماعی بر بعد انسانی تکیه دارد.

حضور سیاسی:

1- بیعت : پیمانی سیاسی اجتماعی است که مردم با رهبر جامعه می­بندند و هدف از آن استوارسازی پایه­های حکومت و یاری رسانی به رهبری است. پیامبر(ص) در مدینه به گسترش آیین حق و ایجاد دولت اسلامی پرداخت و به واقع دوره­ی مدنی، دوره عدالت در رسالت پیامبر است. ایشان برای رسیدن به این هدف و یاری طلبیدن از مردم با آنان پیمان بست و در این پیمان بین زن و مرد تفاوتی قائل نشد.

شرکت زنان در این پیمان از دو سو حائز اهمیت است؛ اول آنکه تا به آن هنگام، زنان از جایگاه خاص سیاسی و اجتماعی برخوردار نبودند و در مناسبات اجتماعی و پیمان­های سیاسی حضور نداشتند و دوم آنکه این پیمان در آن روزگار از ویژگی مهمی برخوردار بود که با توجه به نقش و تأثیر آن در تاریخ اسلام و شکل­گیری دولت اسلامی، شرکت زنان در آن، برای زنان مسلمان فخر بزرگی است.

2- جهاد: در فقه اسلامی جهاد برای دفاع از سرزمین اسلامی، مکتب و مسلمانان بر هر زن و مرد مسلمان واجب است. در جهاد ابتدایی نیز تنها شرکت مستقیم زنان در جنگ و مبارزه رو در رو با کفار ممنوع شده است و کمک به مجاهدان و پرستاری از مجروحان و غیره بی­اشکال است. در همین راستا زنان صحابی در جنگ­­ها شرکت می­کردند و وظایف مختلفی بر عهده داشتند.

فضیل بن عیاض گوید: از امام صادق پرسیدم: جهاد فریضه است یا سنت؟ فرمود جهاد بر چهارگونه است. دو تا فرض است و یکی جهادی که بدان اقدام نشود مگر با فرض، و یکی جهاد سنت. اما یکی از دو جهاد فرض، جهاد شخص است با نفس خود در کناره­گیری از معاصی خدا و آن بزرگترین جهاد است، و جهاد با آن کفاری که هم مرز با شمایند، فرض است و اما جهادی که سنت است و جز با فرض انجام نشود، آن جهاد با دشمن است و واجب است بر همه امت و اگر جهاد را ترک کنند، عذاب بر آنها آید. این عذاب، امت را فرا گیرد و آن سنت است بر امام و حدّ آن این است که امام با امت بر سر دشمن رود و با آنها جهاد کند. اما جهادی که سنت مطلق است، پس آن مبارزه برای برپا داشتن هر سنتی است(که از بین رفته چه واجب و چه مستحب) که مرد مسلمان آن را برپا دارد و در اقامه­ی آن بکوشد و در اجرا و زنده کردن آن مبارزه کند و کار و کوشش در آن بهترین اعمال است، زیرا زنده داشتن سنت است و رسول خدا(ص) فرمود: هر کس قانون و روش خوبی به وجود آورد، ثواب آن را ببرد و ثواب هر کس که تا روز قیامت بدان عمل کند، بی­آنکه از ثواب آنها هم چیزی کاسته شود.

3-امر به معروف و نهی از منکر و نقد رفتار حاکمان: مردم در برابر آنچه در جامعه می­گذرد مسئولند. از نگاه اسلام همانطور که حاکمان موظفند تا به درستی مسئولیت خویش را ادا کنند و در ایفای آن کوتاهی نکنند، مردم نیز مسئولند افزون بر اطاعت از حاکمان در چارچوب شرع بر اعمال آنها بنگرند و کژی­ها را برنتابند و برای اصلاح امور انتقاد کنند و از اظهارنظر جلوگیری نکنند. این توجه و دقت در رفتار حاکمان و بزرگان و زمامداران سیاسی جامعه و منفعل نبودن در برابر آن را می­توان لازمه­ی رشد و سلامت جامعه دانست. در فرهنگ اسلامی نقد رفتار حاکمان پس از دقت در روند مسائل جامعه، از جمله مصادیق روشن امر به معروف و نهی از منکر و وظیفه خطیری است که بر دوش یکایک افراد امت اسلامی گذاشته شده است.

منبع : http://qoba.net

در حالی که با این شعار بدترین جنایات علیه زنان انجام می شود.

 در دین مبین اسلام،به لحاظ ارزش وجودی هیچ تفاوتی بین زن و مرد وجود ندارد در اسلام زن و مرد مطرح نیست و هیچ گاه مرد بودن مایه امتیاز نیست چان که زن بودن فی نفسه مایه نقصان نیست؛آنچه در دین مبین اسلام مطرح است تعالی بشر وتکامل اوست.

 برای اسلام جنسزن ومرد وبودن مطرح نیست،اخلاق و تعالی مهم است به مناسبت یک جا از مرد سخن گفته می شود ویک جا از زن ،چون دو حصه ی یک پیکره اند،اگر درباره انسانهای بدکار از زن نوح و لوطبه عنوان نمونه یاد می کند در عوض درباره انسانهای نیکوکار نیز از همسر فرعون و حضرت مریم مثال می آورد(تحریم،10و11)

 اما آنچه که در اسلام مرح است تفاوت وظایف زن و مرد در جامعه است که این تفاوت وظیفه نیز به لحاظ تفاوت ویژگیهای جسمی وروحی این دو جنس است.بزرگان دین اسلام زن را ریحانه و مرد را قهرمان فرموده اند که با دقت در این تعابیر می توان گفت قهرمان یعنی خدمتگزار محترم زندگی که این امر را در شان زن نمی داند بلکه از زن بعنوان ریحانه که همراه با ظرافت ولطافت است تعبیر میکند.

 اما متاسفانه در جوامع غربی که در پیشینه فرهنگی شان همواره از زن به عنوان جنس دوم یاد می شده به نام دفاع از حقوق زن به شیوه جدید استعمار واستثمار زنان روی آورده اند.آنچه در جوامع غربی مطرح و مهم است التذاذ و انتفاع مرد است،نه زن و حقوق انسانی او.

 آنچه به عنوان اشتغال زنان پس از انقلاب صنعتی مطرح شد نوعی خدمت انسان و بویژه جنس زن به ماشین بود چرا که زنان کارگران ارزانتری در مقایسه با مردان بودند لذا دستگاههای تبلیغاتی غرب به تبلیغ وتشویق برای اشتغال زنان پرداختند در حالی که از سوی دیگر از آنجایی که انتفاع مرد از ن برای آنها در درجه اول اهمیت قرار دارد با تشویق زنان به تبرج و آرایش بیشتر –که هدف التذاذ هر چه بیشتر مردان از زنان در محیط کار و جامعه است-قسمت عمده درآمد آنان باز در قالب خرید لوازم آرایشی به جیب کارخانه داران و سرمایه داران برمی گردد.

 دلیل عمده ی مخالفت نظام غرب با حجاب زنان نیز همین اصل بودن تمتع مرد از جنس زن است.در حالی زن مسلمان با تمسک به قوانین اسلامی از یک سو با تربیت فرزندان نیک نقش مهمی در اداره جامعه به عهده دارد واز سوی دیگر در امور جامعه مشارکت مستقیم دارد که در تاریخ اسلام بهترین نمونه و الگو برای زنان کل عالم،حضرت زهرا سلام الله علیها و دختربزرگوارشان حضرت زینب(س)می باشند که هیچ کس نمی تواند منکر نقش آفرینی هایشان در طول تاریخ باشد و تاریخ کربلا گواه خوبی بر این مدعاست که اگر زینب سلام الله علیها نبود قیام کربلا ناقص و بی نتیجه می ماند.

. فرانتس فانون فرانسوی گفته بود:"هر چادری که دور انداخته می­شود؛ افق جدیدی روی استعمارگران می­گشاید". پس حجاب، کورکننده­ی روزنه­های امید استعمار کهنه و نو بوده و هست!

کریستین ­آندرسن در توصیف تمدن غرب گفته بود:"اینک تمدن غرب، چنین وانمود می­کند که­ می­خواهد برای انسان لباس بدوزد... اما در حقیقت به جای آنکه لباس بر تن او کند؛ او را برهنه ساخته است؛ و هیچ­کس جرئت نمی­کند فریاد برآورد که لباس در کار نیست."اما روی آوردن به اسلام و برگزیدن پوشش اسلامی توسط افرادی نظیر"ماشا الیلیکنا"-خواننده­ و هنرپیشه­ی سابق روسی- "آلیسا حسینووا"-آوازه­خوان سابق موسیقی رپ-"فاطمه فتحعلی­آوا"-رقاص سابق- "منا­عبدالغنی"-آوازه خوان سابق- و "حنان­ترک"-بازیگر­مصری- فریاد فطرت همان کودک معصومی است که عریان بودن پادشاه(تمدن­غرب) را به گوش جهانیان می­رساند و خواب­زدگی مدعیان شعور و فرهنگ و تمدن را آشفته می­کند. مدعیانی که چشم­هایشان را بر روی جنایت­های فراوان علیه انسانیت و افرادی که می­خواستند هویت انسانی خود را در اجتماع حفظ کنند؛ بسته­اند.کسانی که گوشهای خود را به روی ناله­های مروه­الشربینی­ها که جسم و روحشان بر اثر ضربات چاقوی جهل و تعصب مدرن، در دادگاه تمدن غرب در حال پاره­پاره شدن است؛ ناشنوا کرده­اند. کسانی که زبانشان از شیوایی بیان مظلومیت بحرینی­ها، شجاعت و نجابت آیات­القرمزی بند آمده ­است.

با این اوصاف، حجاب زن، اسلحه­ای که برای دفاع از کرامت انسانی اوست؛ به پایه­های پوشالی تمدن استکباری حمله می­برد. اگر حجاب، صرفا پوششی بر سرو بدن است؛ چرا در مهد تمدن غرب-فرانسه- دختران و زنان محجبه را از تحصیل و اشتغال محروم می­کنند؟ چرا زمانی که قرار بود کشور­های اسلامی به پله­های واهی ترقی غرب قدم بگذارند–مثلا آتاتورک در ترکیه و رضاخان در ایران- با شدت با حجاب مقابله شد؟

آیا حجاب دست­ و پاگیر حضور زنان مسلمان در تظاهرات و تجمع­های انقلابی در کشور­های اسلامی شده­است؟ پس چرا زنان انقلابی تونس گفتند: «الگوی جوانان ما نه نانسی عجرم و نه هیفا وهبی هستند بلکه الگوی ما فاطمه زهرا(س) است». به گمانم حجاب نه تنها مانع نبوده بلکه حضور همه اقشار را پررنگ­تر کرده­است که با شدت هر چه بیشتر حرمت زنان مسلمان و مظلوم بحرین به زیر چکمه­های آل­سعود وآل­خلیفه با فتوای ننگین مفتی عربستان پایمال می­شود.

حجاب زن مسلمان و حضور اجتماعی سیاسی و فرهنگی اش در تاریخ دارد؛ در صدر اسلام، رسول اعظم اسلام(ص) با گفتار و کردار شریفشان، مقام انسانیت زن را در زمان جاهلیت اول زنده کردند. آموزه­های اسلام به زنان آموختند که لطافت جنس خود را برای گرما بخشیدن کانون خانواده خرج کنند؛ و با ستر و پوشش، حضوری با صلابت در اجتماع داشته باشند؛ پایندگی آن تربیت و فراگیری زنان را در جاهلیت مدرن امروز می­بینیم.

بنابراین حجاب از یک سو پوسته­ی حضور آگاهانه زنان در جامعه است؛ و از سوی دیگر همراه با پاکدامنی و تربیت صحیح اسلامی استمرار بخش آموزه­های اسلام ناب می­باشد.

منابع:

1-مسئله حجاب، شهید مرتضی مطهری

2-خبرگزاری اهل بیت(ع)، ابنا

3-خبر آنلاین

4-پرشین تی و

منبع : http://qoba.net