دکتر حسین غفاری به سال 1334 در تهران متولد شد. تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته فلسفه غرب تا دکترای فلسفه غرب در دانشگاه تهران ادامه داد. او از  شاگردان برجسته استاد شهید مرتضی مطهری است که فلسفه اسلامی را از سال 1352 تا 1357 با شرکت در دروس مختلف آن شهید از الهیات شفا، منظومه، اسفار و ... فرا گرفت. وی دروس حوزوی غیر فلسفی را نیز نزد بعضی علمای دینی تهران آموخته است.

او در حال حاضر دانشیار گروه فلسفه دانشگاه تهران است.[i]

[i] - فصلنامه سمات

دکتر حداد عادل: شهید مطهری همواره در سنگر مبارزه با ظلم و ستم پهلوی قرار داشت. در یک کلام وی مدافع مظلوم در برابر ظالم بود.

شهیدمطهری با شجاعت از مردم فلسطین دفاع کرد و رژیم صهیونیستی را محکوم کرد و مردم سراسر جهان را به حمایت از فلسطین سوق داد. اما مهمترین مبارزه مطهری، مبارزه با مکتب های التقاطی بود، این مکاتب ذاتا مارکسیستی و کمونیستی بودند، اما ظاهری اسلامی داشتند که مطهری در این جبهه با شدت و حدت بیشتری ایستادگی کرد و جان عزیزش را برای مبارزه با مکتب التقاطی گذاشت.

موطن: نهاوند

نام پدر : ملااحمد

تاریخ وفات: 1360شمسی

شهادت : 14/6/1360 ش

در دوازدهم مرداد 1306 شمسی ، در شهر كوچك نهاوند فرزندی به دنیا آمد كه نامش را علی نامیدند. پدرش ((آخوند ملااحمد)) از علمای بزرگ شهر بود كه پس از سالها تحصیل در حوزه علمیه نجف و استفاده از درس ‍ بزرگانی چون آیة الله میرزا محمد حسن شیرازی ، آیة الله میرزا حبیب الله رشتی و آیة الله آخوند خراسانی ، به درجه اجتهاد نایل شد و به زادگاه خود برگشت و به ارشاد مردم پرداخت .

علی دوران كودكی و نوجوانی را تحت تربیت درست خانواده سپری كرد. با خواندن ، نوشتن ، قرآن ، نماز و احكام شرعی آشنا شد و سرانجام حادثه ای موجب شد كه او در سنین نوجوانی وارد حوزه علمیه شود. روحانی مبارزی به نام شیخ ((خطیب )) كه با حكومت رضا شاه مخالفت می كرد و بدین سبب به زندان هم رفته بود در مسجدی كه ملااحمد در آن اقامه نماز جماعت می كرد، سخن می گفت ؛ روزی در بین صحبتهایش گفت :

دیشب خواب دیدم فرزند كوچك آقا (ملااحمد) مورد لطف حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله قرار گرفته و حضرت با دست مبارك خود، بر سر او عمامه گذاشته است.

این حادثه موجب شد تا علی در پانزده سالگی (سال 1321) وارد حوزه علمیه قم شود و در مدرسه فیضیه حجره ای تهیه نماید.

در آن ایام رضاشاه با كشف حجاب ، مخالفت با برگزاری مجالس روضه ، متحدالشكل كردن لباسها و اقدامهای دیگر در صدد دین زدایی بود. او بعد از بازگشت از تركیه بر آن شد تا همانند آتاتورك ، به مبارزه با دین و روحانیت بپردازد. در چنین دورانی ، حوزه علمیه قم در انزوا به سر می برد. مدرسه های علمیه خلوت یا بسته بود و بسیاری از روحانیون به اجبار، خلع لباس شدند. رضاشاه از هر فرصتی استفاده نمود تا مانع فعال شدن از هر فرصتی استفاده نمود تا مانع فعال شدن حوزه های علمیه شود. علی در چنین دورانی ، در حوزه علمیه قم مشغول تحصیل بود. و در نهایت تنگدستی از تحصیل دست برنداشت . مقدمات علوم اسلامی را نزد استادانی فرزانه مانند آیة الله صدوقی فراگرفت و از محضر استادان اخلاق حوزه علمیه قم بهره جست . او از ابتدای طلبگی به تهذیب اخلاق ، ساده زیستی ، نظم و استفاده از فرصتها اهمیت بسیار می داد. پشتكار او موجب شد تا دروس مقدمات و سطح حوزه را به پایان برساند و وارد عالی ترین مرحله دروس حوزه شود. علی سالها در درس خارج آیة الله بروجردی و امام خمینی شركت كرد و از خرمن دانش آنها، خوشه ها چید.

بسیاری از خطبه های نهج البلاغه را حفظ بود. علاقه بسیاری به اهل بیت داشت و هماره در مجالس سوگواری شركت می كرد. بسیار محتاط بود و از غیبت و دروغ بسیار پرهیز می جست و به درس و بحث علاقه وافری نشان می داد.

نگاهى گذرا به زندگى مرجع عالیقدر شیعه حضرت آیة الله العظمى فاضل لنكرانى

عالم ربانى و مرجع بزرگ تقلید شیعیان حضرت آیة الله العظمى حاج شیخ محمد فاضل لنكرانى در سال 1310 هجرى شمسى در شهر مقدس قم و در خانواده علم و فضیلت و عمل چشم به جهان گشودند. والد معظم ایشان، مرحوم آیة الله حاج شیخ فاضل لنكرانى از علماى صاحب نام و از اساتید بزرگ حوزه علمیه و از معتمدان و مصاحبان آیة الله العظمى بروجردى مرجع بزرگ شیعیان جهان و از اصحاب استفتاء ایشان، و والده مكرمه شان از فرزندان سادات معروف مبرقع از طوایف اصیل و پاك و خدوم قم بودند.

موقعیت خاص خانوادگى و آشنائى و رابطه نزدیك این خانواده اصیل علمى و معنوى با بزرگان حوزه علمیه قم همانند حضرت امام خمینى، ایجاب میكرد كودك با استعدادى كه در این خانواده چشم به جهان گشوده بود، عرصه علوم دینى و سیراب شدن از زلال معنویت و فضائل اخلاقى و عملى را بر هر صحنه و عرصه دیگرى ترجیح دهد و خود را به سرچشمه علوم اهل بیت كه حوزه علمیه قم در آن زمان به بركت وجود مرحوم آیة الله العظمى حاج شیخ عبدالكریم حائرى یزدى مؤسس حوزه و مرحوم آیة الله العظمى حاج سید حسین طباطبائى بروجردى احیاگر این حوزه، اعلى الله مقامهما الشریف، رونق چشمگیرى داشت بسپارد و از این گنجینه سرشار از علم و فضیلت و معنویت بهره بردارى نماید. به همین جهت بود كه، همانطور كه در مبحث زندگى علمى ایشان خواهید خواند، ایشان بعد از پایان تحصیلات ابتدائى و دبستانى، ورود به حوزه علمیه را بر هر چیز دیگرى ترجیح داده و مشتاقانه براى برآوردن خواست درونى خود كه بهره مند شدن از علوم دینى و معنویت بود، به تلاش بى امان و درخشانى در زمینه درس و بحث و مصاحبت بزرگان حوزه پرداختند.

در سایه همین اشتیاق وافر و تلاش و پشتكار بود كه ایشان در عنفوان جوانى به مقامات عالیه علم و كمالات رسیدند بطوریكه از مرحوم آیة ا لله محسنى ملایرى كه روابط نزدیكى با مرحوم آیة الله العظمى بروجردى داشت نقل است كه میگفتند مرحوم آیة العظمى بروجردى در زمانى كه آیة الله فاضل در سن جوانى بودند بارها تصریح به اجتهاد ایشان داشتند. در سالهاى دهه 40 كه آیة الله فاضل لنكرانى دوران جوانى را به كمال میرساندند و فاصله بین سى تا چهل سالگى را سپرى مى كردند، از مدرسان معروف، برجسته و كاملا شناخته شده اى بودند كه فضلاى آن روز حوزه علمیه قم سطوح عالیه را در محضر ایشان میخواندند و حوزه هاى درس مكاسب و كفایه ایشان بسیار پرجاذبه و مجمع اهل فضل بود. در همین سالهاى دهه 40 بود كه ایشان به درخواست جمعى از شاگردان كفایه خود، درس خارج اصول را آغاز كردند و در جمع علماى والامقام حوزه علمیه قم كه در صراط هدایت حوزه در عرصه علم و عمل و فضیلت و معنویت حركت مى كردند، درخششى فوق العاده داشتند.

 استاد علامه سیّد جلال الدین آشتیانی ، به راستی یکی از مفاخر جهان تشیع است که در عصر حاضر در جهت نشر اندیشه های اسلامی از خود اهتمامی قابل أرج نشان داد و با قریب نیم قرن تدریس فلسفه و عرفان و تربیت ده ها شاگرد در حوزه و دانشگاه و نیز با تألیف و شرح و ترجمه و حاشیه بر آثار معروف فلسفی و عرفانی و تنقیح برخی کتب مأخذ، در ردیف اندیشمندان نامدار شیعه ، قرار گرفته است .

استاد علامه سید جلال الدین آشتیانی مدتی در درس مطول شهید مطهری شرکت کرده بود و استصحاب رسائل را نیز نزد آن استاد فراگرفته  و در زمره شاگردان آن شهید فقید بوده اند. نگاهی هر چند کوتاه بر زندگی پر بار علامه آشتیانی، ارزشمند و مغتنم خواهد بود.

مقام معظم رهبری:

((بنده از تبعید برمی گشتم از طریق یزد آمدم رفتم مسجد ایشان (آیة الله صدوقی ره) دیدم مثل اینکه اینجا جزء محیط اختناق کشور ایران نیست؛ توی مسجد اعلامیه هایی زده بودند؛ خیلی آزاد همه می آمدند می خواندند. و یا طریقه ساختن کوکتل مولوتف یا نارنجک دستی که اینها زده بودند پشت شیشه مسجد، نیروی انتظامی جرات نمی کرد برود این ها را بکند. در منبرها به طور صریح بر علیه مقامات سخن می گفتند. این روحیه شجاعانه آیة الله صدوقی مردم یزد را هم شجاع کرده بود.))